Sunday, April 05, 2009

Arangkada of Leo Lastimosa for April 6, 2009

              BANTAWAN SA BALABAG

 

Tulo ka butang ang makahimo sa mensahe nga bantogan:  Bantawan, katawhan ug kamatuoran.  Kining tulo diha sa duha ka labing makahuloganong mensahe sa Atong Manunubos, ang una ug kataposan niyang sangyaw.  Ang bantawan sa una mao ang bukid; ang katawhan mao ang burong nga Galileans; ang kamatuoran mao ang wali sa pagbalaan.  Ang kataposang mensahe iyang gisangyaw sa Balabag isip bantawan; ang katawhan maong mga manggialamon ug mga Hudeyo nga nanamastamas, mga paring nagbugalbugal, mga sundawong Romanong nagsugal, mga disipulong nangahadlok, si Magdalena nga naghilak, si Juan nga nahigugma ug si Maria nga nagbangotan sa pagbangotan sa usa ka inahan.  Silang Magdalena, Juan ug Maria—paghinulsol, pag-alagad ug kalunsay—ang tulo ka matang sa kalag nga makaplagan sa tanang panahon sa tiilan sa Balabag ni Kristo.  Ang waling nadunggan sa katawhan gikan sa bantawan sa Balabag maong kataposang Pito ka Pulong, ang himatyong sulti sa Manluluwas kinsa, pinaagi sa pagpakamatay, nibuno sa kamatayon.

 

Sa upat ka libo ka katuigan sa kasaysayan sa mga Hudeyo, tulo ra ka himatyong mensahe ang natala:  Ilang Israel, Moses ug Stephen.  Tingali tungod kay way laing sama kamakahuloganon.  Si Israel maoy una sa mga Israelita; si Moses ang una sa lehitimong pamunoan; ug si Stephen ang unang martir.  Ang ilang himatyong mensahe maoy sinugdanan sa katalagsaon sa kasaysayan sa pakiglambigit sa Diyos sa katawhan.  Di ang kataposang mga pung nilang Pedro, Pablo ug Juan ang atong kabilin, kay way nakabutyag sa mga tinagoan sa ilang himatyong mga ngabil.  Apan ang tawhanong kasingkasing kanunayng naghigwaos pagpaminaw sa kahimtang sa panghunahuna atol sa di kalikayan apan puno sa tanghaga nga yugto gitawag og kamatayon.

 

Sa iyang kamaayo, ang Atong Ginoo nibilin nato sa iyang panghunahuna dayon niyang kamatay, kay Siya labaw ni Israel, labaw ni Moses ug labaw ni Stephen maoy bayhon sa tanang katawhan.  Ning talagsaong takna, Iyang gitawag ang Iyang mga anak ngadto sa bantawan sa Balabag, ug ang matag pung nga Iyang gilitok gitumong aron masangyaw sa tanang panahon ug mamahimong way kamatayong hupay.  Way laing magsasangyaw nga sama sa himatyong Kristo.  Way makaambas sa tapok sama nilang nagliyok sa bantawan sa Balabag.  Way laing wali nga sama sa Kataposang Pito ka Pulong.

 

Kadtong maong mga pung, lahi sa mga pung sa ubang himatyon, wa mamatay.  Nabatian sila sa mga dunggan sa katawhan, nilanog sa sa mga bukid sa Jerusalem, ngadto sa kinauyokan sa tanlag, nipukaw bisan sa mga minatay gikan sa ilang lubnganan.  Karon bisan ning taknaa nahigot sila sa atong kabos nga mga kasingkasing nga kinahanglan silang mohukom, sa makausa pa, kon magpaundayon ba sa gugma sa Manluluwas.  Ang kalbaryo maoy bag-ong bukid sa tentasyon, ug di na karon si Satanas ang nagtental ni Kristo, apan si Kristo nay nanental nato—nagdani nato paghigugma sa Gugma nga wa nato makab-ot sa tanang gugma.  (Hinubad gikan sa libro ni anhing Padre Fulton J. Sheen)  [30]